Τίτλος: Ο ιός της Καστανής Ρυτίδωσης των καρπών της τομάτας: μία διεθνώς υψηλού κινδύνου φυτική ασθένεια

Περίληψη

Ο ιός της καστανής ρυτίδωσης της τομάτας (ToBRFV) εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 2014/15 στην Ιορδανία και το Ισραήλ. Ο ιός επανεμφανίσθηκε το 2018 και ταχύτατα διαδόθηκε σε πολλές περιοχές καλλιέργειας της τομάτας στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Ασία και τις Η.Π.Α. Ο ToBRFV είναι μέλος του γένους Tobamovirus, αλλά σε αντίθεση με άλλα μέλη του γένους, ο ιός μπορεί να υπερπηδήσει γονίδια αντοχής που προστατεύουν την τομάτα από τον ιό του μωσαϊκού του καπνού και τον ιό του μωσαϊκού της τομάτας. Οι ιοί του γένους Tobamoviruses είναι περιβαλλοντικά σταθεροί και συμπαγείς. Αν τα φυτά μολυνθούν από τον ιό η ίαση είναι αδύνατη. Ως σπορομεταδιδόμενος και μηχανικά μεταδιδόμενος ιός, οι κανόνες καλής υγιεινής και βιοασφάλειας, είναι απαραίτητοι για την αποτροπή εισόδου και διασποράς του παθογόνου στην καλλιέργεια. Οι αντιδράσεις τόσο των καλλιεργητών όσο και των Εθνικών Οργανισμών Φυτοπροστασίας στις επιδημιολογικές εξάρσεις ή υφέσεις του ιού είχαν διαφοροποιήσεις ως προς την αποτελεσματικότητά τους μεταξύ διαφόρων χωρών. Για την καλύτερη διαμόρφωση μιας φυτοϋγειονομικής αντίδρασης και βελτίωση των δυνατοτήτων διαχείρισης του ToBRFV,αναπτύσσονται μια σειρά από  ερευνητικά προγράμματα με στόχο τον προσδιορισμό σημείων επιβίωσης του ιού και μεθόδων απολύμανσης, τον έλεγχο της αξιοπιστίας διάγνωσης από διαφορετικά φυτικά τμήματα και την ανάπτυξη νέων τεχνικών ανίχνευσης του ιού. Τα προγράμματα αυτά βοηθούν στη διαμόρφωση μιας διεθνούς στρατηγικής για τη διαχείριση του ιού. Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει την ταυτοποίηση νέων γενοτύπων του ιού, την αναγνώριση νέων πηγών μολύσματος, διαμόρφωση τρόπων δειγματοληψίας και κοινών, διεθνών διαγνωστικών πρωτοκόλλων καθώς και την υποβοήθηση των παραγωγών στην κατεύθυνση εφαρμογής πρωτοκόλλων απολύμανσης τόσο προληπτικά όσο και μετά από περιστατικά εμφάνισης της ασθένειας. Στο πλαίσιο της Εισήγησης θα συζητηθούν η εμπειρία αντίδρασης σε εξάρσεις του ιού σε δύο διαφορετικές χώρες καθώς και τα αποτελεσματικότερα προληπτικά αλλά και κατασταλτικά μέτρα αντιμετώπισης προς αποτροπή της περαιτέρω μετάδοσης του ιού.

Marleen Botermans – Σύντομο Βιογραφικό

H Dr Marleen Botermans εργάζεται από το 2007, ως ιολόγος φυτών στο Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για την Φυτοϋγεία της Ολλανδίας, το οποίο αποτελεί τμήμα του Εθνικού Οργανισμού Φυτοπροστασίας της χώρας. Είναι υπεύθυνη για την διαγνωστική, συστηματική ταξινόμηση και επιδημιολογία φυτικών ιών, ιοειδών και φυτοπλασμάτων. Η ερευνητική δραστηριότητα της εστιάζει στην εφαρμογή μεθοδολογιών Αλληλούχισης Επόμενης Γενιάς (Next Generation Sequencing) για την διάγνωση φυτικών ιών. Μετά από την επιδημιολογική έξαρση του ιού της Καστανής Ρυτίδωσης των καρπών της τομάτας στην Ολλανδία,  συμμετείχε στις ερευνητικές δράσεις που στόχευαν στην επισκόπηση, εντοπισμό και διαχείριση αυτού του σημαντικού ιού της τομάτας.

Τίτλος: Ο ιός της Καστανής Ρυτίδωσης των καρπών της τομάτας: μία διεθνώς υψηλού κινδύνου φυτική ασθένεια

Περίληψη

Ο ιός της καστανής ρυτίδωσης της τομάτας (ToBRFV) εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 2014/15 στην Ιορδανία και το Ισραήλ. Ο ιός επανεμφανίσθηκε το 2018 και ταχύτατα διαδόθηκε σε πολλές περιοχές καλλιέργειας της τομάτας στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Ασία και τις Η.Π.Α. Ο ToBRFV είναι μέλος του γένους Tobamovirus, αλλά σε αντίθεση με άλλα μέλη του γένους, ο ιός μπορεί να υπερπηδήσει γονίδια αντοχής που προστατεύουν την τομάτα από τον ιό του μωσαϊκού του καπνού και τον ιό του μωσαϊκού της τομάτας. Οι ιοί του γένους Tobamoviruses είναι περιβαλλοντικά σταθεροί και συμπαγείς. Αν τα φυτά μολυνθούν από τον ιό η ίαση είναι αδύνατη. Ως σπορομεταδιδόμενος και μηχανικά μεταδιδόμενος ιός, οι κανόνες καλής υγιεινής και βιοασφάλειας, είναι απαραίτητοι για την αποτροπή εισόδου και διασποράς του παθογόνου στην καλλιέργεια. Οι αντιδράσεις τόσο των καλλιεργητών όσο και των Εθνικών Οργανισμών Φυτοπροστασίας στις επιδημιολογικές εξάρσεις ή υφέσεις του ιού είχαν διαφοροποιήσεις ως προς την αποτελεσματικότητά τους μεταξύ διαφόρων χωρών. Για την καλύτερη διαμόρφωση μιας φυτοϋγειονομικής αντίδρασης και βελτίωση των δυνατοτήτων διαχείρισης του ToBRFV,αναπτύσσονται μια σειρά από  ερευνητικά προγράμματα με στόχο τον προσδιορισμό σημείων επιβίωσης του ιού και μεθόδων απολύμανσης, τον έλεγχο της αξιοπιστίας διάγνωσης από διαφορετικά φυτικά τμήματα και την ανάπτυξη νέων τεχνικών ανίχνευσης του ιού. Τα προγράμματα αυτά βοηθούν στη διαμόρφωση μιας διεθνούς στρατηγικής για τη διαχείριση του ιού. Η στρατηγική αυτή περιλαμβάνει την ταυτοποίηση νέων γενοτύπων του ιού, την αναγνώριση νέων πηγών μολύσματος, διαμόρφωση τρόπων δειγματοληψίας και κοινών, διεθνών διαγνωστικών πρωτοκόλλων καθώς και την υποβοήθηση των παραγωγών στην κατεύθυνση εφαρμογής πρωτοκόλλων απολύμανσης τόσο προληπτικά όσο και μετά από περιστατικά εμφάνισης της ασθένειας. Στο πλαίσιο της Εισήγησης θα συζητηθούν η εμπειρία αντίδρασης σε εξάρσεις του ιού σε δύο διαφορετικές χώρες καθώς και τα αποτελεσματικότερα προληπτικά αλλά και κατασταλτικά μέτρα αντιμετώπισης προς αποτροπή της περαιτέρω μετάδοσης του ιού.

Adrian Fox – Σύντομο Βιογραφικό

Ο Dr. Adrian Fox είναι Ιολόγος Φυτών στο Fera Science Ltd, το Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για την Φυτοϋγεία της Αγγλίας και Ουαλίας, στο Ηνωμένο Βασίλειο.  Έχει περισσότερα από 25 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στη διάγνωση φυτικών ασθενειών.  Επιπρόσθετα των διαγνωστικών υπηρεσιών που παρέχει, η ερευνητική του ομάδα μελετά ένα μεγάλο εύρος ιών, ιοειδών και φυτοπλασμάτων που προσβάλλουν διάφορες καλλιέργειες. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ανάπτυξη και εφαρμογή καινοτόμων διαγνωστικών μεθοδολογιών που βελτιώνουν τη διαδικασία διάγνωσης ιολογικών ασθενειών στα φυτά και τη μελέτη της επιδημιολογίας φυτικών ιών, ιοειδών και φυτοπλασμάτων φυτοϋγειονομικής σημασίας. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η μελέτη της επιβίωσης, απολύμανσης, ανίχνευσης και διαχείρισης του ιού που προκαλεί την καστανή ρυτίδωση των καρπών της τομάτας.  Είναι μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Επιδημιολογίας φυτικών ιών και μέλος επιτροπής της EPPO για την διαγνωστική ιών. Ο Dr Fox, συμμετέχει στη συντακτική Επιτροπή των περιοδικών New Disease Reports και Journal of Plant Pathology.

Τίτλος: Ολοκληρωμένη διαχείριση μυκητολογικών ασθενειών του ξύλου της αμπέλου για μια αειφόρο αμπελοκαλλιέργεια

Περίληψη

Οι ασθένειες του ξύλου της αμπέλου (GTDs) έχουν καταστεί ένα κυρίαρχο παγκόσμιο πρόβλημα, που προκαλεί σημαντικές οικονομικές απώλειες περιορίζοντας την παραγωγή αλλά και το προσδόκιμο ζωής των αμπελώνων. Η ασθένεια του Petri καθώς και η ασθένεια «μαύρη βάση του υποκειμένου» εκδηλώνονται σε νεαρά πρέμνα, ενώ ασθένειες όπως η Ευτυπίωση, η Ίσκα, η Φόμοψη και η νέκρωση από   Botryosphaeria εκδηλώνονται σε ηλικιακά ώριμους αμπελώνες. Οι ασθένειες αυτές προκαλούνται από ένα μεγάλο εύρος παθογόνων μυκήτων και προκαλούν την εμφάνιση ενός μεγάλου εύρους συμπτωμάτων μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται: μικροφυλλία, βραχυγονάτωση, μεταχρωματισμοί φύλλων, εμφάνιση ελκών στο ξύλο και νέκρωση βραχιόνων, μεταχρωματισμός και εσωτερική νέκρωση του ξύλου, μειωμένη ανάπτυξη, νέκρωση των ριζών και αποπληξία των πρέμνων. Η συχνότητα παρουσίας των GTDs έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα αλλαγών στις καλλιεργητικές πρακτικές, την απόσυρση αποτελεσματικών χημικών σκευασμάτων, την αύξηση των καλλιεργούμενων εκτάσεων με ευπαθείς ποικιλίες και τη γήρανση των αμπελώνων. Οι τομές του κλαδέματος αποτελούν την κύρια πύλη εισόδου αυτών των παθογόνων. Η ταχεία αύξηση των καλλιεργουμένων εκτάσεων με αμπέλι συνοδεύεται κι από σημαντική αύξηση της συχνότητας αυτών των ασθενειών καθώς τα παθογόνα που τις προκαλούν εισάγονται στον αμπελώνα με το πολλαπλασιαστικό υλικό.  Στο φυτώριο η αντιμετώπιση των ασθενειών αυτών περιορίζεται στη χρήση θερμοθεραπείας, και εμβαπτίσεων σε μυκητοκτόνα και βιολογικούς παράγοντες με αποτελέσματα που παραλλάσουν. Η καλή κατανόηση της αιτιολογίας, βιολογίας και επιδημιολογίας των ασθενειών έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη στρατηγικών αποτελεσματικής διαχείρισης στον αμπελώνα μέσω της προστασίας των πληγών και της αφαίρεσης προσβεβλημένων φυτικών τμημάτων. Η αποτελεσματική διαχείριση της ασθένειας προϋποθέτει μια ολιστική προσέγγιση από το φυτώριο στον αμπελώνα.

David Gramaje – Σύντομο Βιογραφικό

Ο Dr. David Gramaje είναι ερευνητής στο Ινστιτούτο Επιστημών Αμπέλου και Οίνου (ICVV) στο Logroño (La Rioja, Ισπανία). Από το 2015 ο Dr Gramaje είναι ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας BIOTIVIS στο ICVV. Στο παρελθόν διετέλεσε επισκέπτης ερευνητής στα Πανεπιστήμια του  Stellenbosch (Νότια Αφρική), Lincoln (Νέα Ζηλανδία), στο Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης της Νότιας Αυστραλίας  (Αυστραλία), (2008-2010), υπότροφος Fulbright στο Πανεπιστήμιο Cornell (ΗΠΑ) το 2016, και υπότροφος ‘José Castillejo’ στο INRAE Bordeaux (Γαλλία) το 2019 και στο Πανεπιστήμιο Mendel του Brno (Δημοκρατία της Τσεχίας) το 2022. Τα κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζουν στην εφαρμογή μεθοδολογιών αλληλούχισης επόμενης γενιάς για τη διερεύνηση του μικροβιώματος πρέμνων αμπέλου και του εδάφους των αμπελώνων και της αλληλεπίδρασής του με παθογόνα του ξύλου της αμπέλου. Ο Dr Gramaje, επιπλέον δραστηριοποιείται ενεργά στην ανάπτυξη και εφαρμογή στρατηγικών ολοκληρωμένης διαχείρισης των ασθενειών του ξύλου της αμπέλου σε φυτωριακές μονάδες και στους αμπελώνες. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 άρθρα σε διεθνή περιοδικά υψηλού συντελεστή απήχησης, πολλά κεφάλαια βιβλίων, μονογραφίες και εκλαϊκευτικά άρθρα.  Κατά την τρέχουσα περίοδο είναι ο επικεφαλής μια μεγάλης σειρά εθνικών και διεθνών ερευνητικών προγραμμάτων σχετικών με τις ασθένειες του ξύλου της αμπέλου.

Τίτλος: Η χρήση της χιτοζάνης και άλλων βασικών ουσιών ως εργαλείου αειφόρου διαχείρισης των ασθενειών των φυτών

Περίληψη

Η στρατηγική “Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο” της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, έχει ως στόχο τον περιορισμό στο μισό της χρήσης συνθετικών γεωργικών φαρμάκων μέχρι το 2030 και την αύξηση των εκτάσεων που καλλιεργούνται με βάση τις αρχές της Οργανικής Γεωργίας στο 25% της συνολικά καλλιεργούμενης έκτασης. Επιπλέον, οι λιανοπωλητές απαιτούν ολοένα και περισσότερες μειώσεις στον αριθμό των ανιχνεύσιμων δραστικών ουσιών γεωργικών φαρμάκων ακόμη κι όταν αυτές ανιχνεύονται σε συγκεντρώσεις μικρότερες των ανώτατων επιτρεπτών (MLR). Για τους λόγους αυτούς είναι επιτακτική ανάγκη η αξιολόγηση μέσων καταπολέμησης εναλλακτικών της χημικής που θα διασφαλίζουν ικανοποιητική αποτελεσματικότητα αφενός και αφετέρου θα συμβάλλουν στον περιορισμό των υπολειμμάτων. Οι Βασικές Ουσίες αποτελούν υλικά τα οποία αξιοποιούνται στην Τεχνολογία Τροφίμων ως συστατικά των τροφίμων και τα οποία δεν είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία, ενώ για τη χρήση τους δεν απαιτούνται τοξικολογικές ή οικοτοξικολογικές μελέτες. Για το λόγο αυτό, η διαδικασία έγκρισης κυκλοφορίας είναι πολύ οικονομικότερη σε σχέση με τα συνθετικά γεωργικά φάρμακα (περίπου  50M Ευρώ). Σήμερα 24 διαφορετικές βασικές ουσίες είναι εγκεκριμένες για χρήση στη γεωργία, η κάθε μια με συγκεκριμένο φάσμα δράσης, δόση εφαρμογής, χρόνους εφαρμογής και μεσοδιαστήματα εφαρμογών. Μία από τις πρώτες βασικές ουσίες που έλαβε έγκριση χρήσης ήταν η υδροχλωρική χιτοζάνη, ένα φυσικό βιοπολυμερές από τα κελύφη των καβουριών, το οποίο επιδεικνύει δράση αντιμικροβιακή ή επαγωγής μηχανισμών άμυνας και απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον για την καταπολέμηση προσυλλεκτικών και μετασυλλεκτικών ασθενειών των φυτών. Σε πειραματικές δοκιμές η εβδομαδιαία εφαρμογή χιτοζάνης σε αμπέλια είτε μόνη της ή σε σχήματα εναλλαγής με χαλκούχα μυκητοκτόνα, έδειξε αποτελεσματικότητα καταπολέμησης του Περονοσπόρου παρόμοια με αυτή των χαλκούχων σκευασμάτων με μειωμένη όμως χρήση ή και καμία χρήση των χαλκούχων μυκητοκτόνων.

Gianfranco Romanazzi – Σύντομο Βιογραφικό

O Gianfranco Romanazzi αποφοίτησε το 1995 από το Τμήμα Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μπάρι, από όπου επίσης έλαβε το Διδακτορικό του Δίπλωμα στη Φυτοπαθολογία το 1999. Εργάζεται στο Marche Polytechnic University της Ανκόνα από το 2001, και σήμερα κατέχει τη θέση του Καθηγητή Φυτοπαθολογίας και Διαχείρισης Ασθενειών των Φυτών. Από το 2020 είναι ο Πρόεδρος της Ιταλικής Εταιρείας Φυτοπροστασίας (Associazione Italiana per la Protezione delle Piante, AIPP), και από τον Μάρτιο του 2021 είναι προσωρινός Πρόεδρος της Επιτροπής Παθολογίας Σπόρων (Seed Pathology Committee) της Παγκόσμιας Εταιρείας Φυτοπαθολογίας  (International Society for Plant Pathology -ISPP). Η δραστηριότητα της ερευνητικής ομάδας του εστιάζει κυρίως στην ανάπτυξη μεθοδολογιών αειφόρου διαχείρισης ασθενειών στο αμπέλι, τα πυρηνόκαρπα και τα σποροδοτικά φυτά. Ειδικότερα, σημαντικό τμήμα της ερευνητικής του δράσης σχετίζεται με την αξιολόγηση της  χρήσης της χιτοζάνης και άλλων βασικών ουσιών για την αντιμετώπιση προσυλλεκτικών και μετασυλλεκτικών ασθενειών στο πλαίσιο εθνικών και διεθνών ερευνητικών προγραμμάτων. Στη διεθνή βιβλιογραφική βάση Scopus περιλαμβάνονται 121 δημοσιεύσεις του, ενώ ο δείκτης Η για το έργο του έχει την τιμή 34.

Τίτλος: Το βακτηριακό έλκος και αναδυόμενες ασθένειες στην ακτινιδιά

Περίληψη

Η ακτινιδιά, ένα αυτόχθονο φυτό της Κίνας, εισήχθη στην Ευρώπη, στη Νέα Ζηλανδία, και την Αμερική στις αρχές του εικοστού αιώνα και η καλλιέργειά της εξαπλώθηκε γρήγορα σε εύκρατες περιοχές κατά το δεύτερο μισό του αιώνα. Σήμερα είναι μια πολύ σημαντική καλλιέργεια σε πολλές χώρες εκτός από την Κίνα, όπως την Ιταλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Χιλή και την Ελλάδα. Ετησίως παράγονται περισσότεροι από 4,2 εκατομμύρια τόνοι ακτινιδίων στον κόσμο. Το βακτηριακό έλκος που προκαλείται από το  Pseudomonas syringae pv. actinidiae (Psa), αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την καλλιέργεια και την παραγωγή ακτινιδίων. Η ασθένεια προσβάλλει τόσο τα ακτινίδια με πράσινη όσο και κίτρινη σάρκα. Οι συνολικές επιδράσεις του Psa ποικίλλουν ανάλογα με το στέλεχος του παθογόνου, την ποικιλία ακτινιδιάς και τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Τα στελέχη του παθογόνου ομαδοποιούνται σε πέντε βιοποικιλίες με βάση τα φαινοτυπικά, μοριακά και παθολογικά χαρακτηριστικά τους. Ένας μονομορφικός υποπληθυσμός του Psa, η βιοποικιλία 3 (Psa bv3) είναι η πλέον μολυσματική και υπεύθυνη για την πανδημία παγκοσμίως αφού έχει εξαπλωθεί σε όλες τις κύριες περιοχές παραγωγής ακτινιδίων και στη χώρα μας. Η Psa bv1 εντοπίστηκε σε Ιαπωνία, Ιταλία και Κορέα, η Psa bv2 σε Κορέα και οι Psa bv5 και Psa bv6 σε Ιαπωνία. Έχουν παρατηρηθεί αξιοσημείωτες διαφορές στη σύνθεση των γονιδίων που σχετίζονται με την παθογένεια μεταξύ των βιοποικιλιών. Ωστόσο, οι μοριακοί μηχανισμοί που διέπουν την εμφάνιση και την ταχεία εξάπλωση της Psa bv3 δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως. Στην παρουσίαση αναλύονται τα κύρια στοιχεία της ασθένειας, η παρούσα κατάσταση της ασθένειας στη χώρα μας, καθώς και τα αναδυόμενα παθογόνα (Pectobacterium actinidiae και Dickeya spp.) που εμπλέκονται σε ασθένειες με παρόμοια συμπτωματολογία (bleeding cankers) και τα οποία ενδέχεται να αποτελέσουν σημαντικά προβλήματα στην καλλιέργεια της ακτινιδιάς στο μέλλον

Δημήτριος Γκούμας – Σύντομο Βιογραφικό

Ο Δημήτριος Ε. Γκούμας είναι φυτοβακτηριολόγος, καθηγητής Φυτοπαθολογίας στο Τμήμα Γεωπονίας της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου. Με σπουδές Γεωπόνου στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές (DEA) και διδακτορικές του σπουδές (PhD) στο Πανεπιστήμιο Pierre et Marie Curie (Paris VI) στη Γαλλία. Για 17 χρόνια διετέλεσε Ερευνητής στο Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών Ηρακλείου (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.) ως υπεύθυνος του Εργαστηρίου Βακτηριολογίας. Διδάσκει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο μαθήματα Φυτοπαθολογίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται άμεσα με τον χαρακτηρισμό, τον προσδιορισμό, την ταυτοποίηση, την ανίχνευση, την επιδημιολογία και την διαχείριση των φυτοπαθογόνων βακτηρίων και μυκήτων. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 40 άρθρα σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει με περισσότερες από 100 εργασίες σε εθνικά και διεθνή συνέδρια και σε πολλές ημερίδες και συνέδρια ως προσκεκλημένος ομιλητής. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από σαράντα εθνικά και ευρωπαϊκά ανταγωνιστικά προγράμματα και σε πολλά ιδιωτικά έργα, ως επιστημονικός υπεύθυνος και συνεργαζόμενος ερευνητής.

Τίτλος: Ψηφιακές λύσεις στη Φυτοπαθολογία

Περίληψη

Η παγκόσμια γεωργία βασίζεται στην αποτελεσματική φυτοπροστασία, καθώς τα παθογόνα και οι εχθροί των φυτών μειώνουν την παγκόσμια δυνητική απόδοση των καλλιεργειών έως και 40%, ποσοστό που θα ήταν διπλάσιο εάν δεν χρησιμοποιούνταν συνθετικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα. Για τη καλύτερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, έχουν δημιουργηθεί τόσο σε ερευνητικό όσο και εμπορικό επίπεδο αρκετές ψηφιακές λύσεις τόσο για την έγκαιρη εκτίμηση των ασθενειών όσο και για τον ψεκασμό ακριβείας. Ειδικότερα οι τεχνολογίες ψεκασμού έχουν δείξει σημαντική βελτίωση όσον αφορά την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια, υιοθετώντας τις τελευταίες εξελίξεις στα ηλεκτρονικά, τη διαχείριση δεδομένων και τις πτυχές ασφάλειας. Ως αποτέλεσμα, τα νέα ψεκαστικά μηχανήματα έχουν σημαντικές βελτιώσεις, συμπεριλαμβανομένων εναλλακτικών μεθόδων επιλογής δόσης/όγκου προσαρμοσμένες στη δομή του φυτού, συστάσεις/τεχνολογίες για τη μείωση του ψεκαστικού νέφους, της έκθεσης των παραγωγών και των κατοίκων και της μόλυνσης από σημειακές πηγές. Ταυτόχρονα με τα συμβατικά ψεκαστικά μηχανήματα, τα ψεκαστικά drones έχουν μεγάλη προοπτική, αν υπάρχει η αντίστοιχη νομοθεσία από το κράτος. Τέλος, για τη μείωση της χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, έχουν αναπτυχθεί Συστήματα Υποστήριξης Αποφάσεων για την πρόβλεψη έξαρσης ασθενειών και επιδημιών για ορισμένες καλλιέργειες και παθογόνα, ενώ ακριβή συστήματα έγκαιρης πρόγνωσης ασθενειών έχουν αναπτυχθεί κυρίως σε ερευνητικό επίπεδο για ορισμένες καλλιέργειες, λειτουργώντας κυρίως υπό πειραματικές συνθήκες.

Σπύρος Φουντάς – Σύντομο Βιογραφικό

Ο Σπύρος Φουντάς είναι Αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι απόφοιτος της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Cranfield της Αγγλίας και διδακτορικές σπουδές στη Γεωργία Ακριβείας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης στη Δανία και στο Πανεπιστήμιο Purdue των ΗΠΑ. Από επαγγελματική εμπειρία έχει εργαστεί στην ΕΑΣ  Μεσσηνίας, στην εταιρεία γεωργικών μηχανημάτων Agripan και στην εταιρεία Monsanto Ελλάς. Το 2007 συνδιοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Συνέδριο Γεωργίας Ακριβείας στη Σκιάθο και το 2018 συνδιοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Συνέδριο ελέγχου και πιστοποίησης ψεκαστικών μηχανημάτων στην Αθήνα. Έχει συμμετάσχει σε 16 Ευρωπαϊκά προγράμματα (3 ως συντονιστής – Smart-AKIS, GATES, OPTIMA). Ήταν προσκεκλημένος ομιλητής (keynote speaker) στο Παγκόσμιο Συνέδριο Οπωροκηπευτικών τον Αύγουστο 2018 στην Κωνσταντινούπολη, στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ζιζανιολογίας στη Γαλλία τον Ιούλιο 2015 στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Γεωργίας Ακριβείας τον Ιούλιο 2013 στην Ισπανία και στο Βρετανικό Συνέδριο Γεωργίας Ακριβείας της Αγγλίας τον Ιούλιο 2013. Είναι Editor-in-Chief στο διεθνές περιοδικό Smart Agricultural Technology (Elsevier) και στην συντακτική ομάδα (editorial board) των διεθνών περιοδικών Computers and Electronics in Agriculture and Precision Agriculture. Έχει συγγράψει 160 επιστημονικά άρθρα (βιβλία, κεφάλαια βιβλίων, επιστημονικά άρθρα και άρθρα συνεδρίων) και έχει 5.500 αναφορές (Google scholar Ιούλιος 2022).